การเชียร์วันที่สองคือวันถัดมา การบ้านที่พี่ปี 5 มอบหมายให้ประกอบด้วย1. ห่อปกหนังสือเชียร์ เขียนชื่อ รหัสนักศึกษา สายรหัสลงไป2. จำเพื่อนทั้งหมด 280 คนให้ได้3. จดรายชื่อรุ่นพี่ พร้อมขอลายเซ็นต์อย่างน้อย 25 คน4. ขอลายเซ็นต็ staff ระเบียบเชียร์มา อย่างน้อย 1 คนตอนเช้า ตื่นขึ้นมาด้วยความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเหตุเนื่องเพราะการเข้าเชียร์เมื่อวาน อาบน้ำแล้วไปเรียนชีวะ ข้าวเช้าก็ไม่ได้กิน หิวก็หิว (อาซ้อไม่เคยหิวอะไรทั้งสิ้นในโลกนี้ YY ) เสร็จแล้วจะว่าง 2 ชั่วโมงก่อนการไปเรียน Math คณะแพทย์ของเราก็นัดกันไปซ้อมเชียร์กันที่ Complex ชั้น 3 (โชว์พาวมากๆ ..อายคน) ไปถึงก็นัดแนะกันก่อน เวลาพี่ขอตัวแทนให้ยกมือขึ้นทุกคน ซ้อมวิธีการแนะนำตัว แล้วก็เริ่มซ้อมเพลงแรกเลย "แพทยศาสตร์ขอนแก่น" คนทั้ง Complex หันมามองกันหมดเลย (ทำอะไรเกินหน้าเกินตาชาวบ้านไปซะทุกอย่าง _"_ ) ขณะที่ซ้อม ก็มีเพื่อนๆหลายคนห่อปกสมุดเชียร์ให้เพื่อน (ซาบซึ้งใจยิ่ง ^^ ) จากนั้นก็แยกย้ายไปเรียน Math…
หลัง Math เป็น Orgamnic Chemistry เรียนไปก็งงไป เรื่องเก่าพูดใหม่ ยิ่งไม่เข้าใจไปกว่าเดิมอีก ไม่เข้าใจเลยว่ามันจะเรียนให้ยุ่งยากไปทำไม การจัดเรียงอิเล็กตรอนในชั้น sp3 เอย การสร้างพันธะแบบ Pi Bond เอย แบบ Sigma Bond เอย แล้วคาร์บอนมันมาจับกับไฮโดรเจน เป็น 4 sp3.s Sigma Bond โอย…. งงแทบตายแล้ว ไอ้ก้อยตายแน่งานนี้ ( Somebody Help Me! )หลังคาบมีซ้อมเพลงกันเล็กน้อย แล้วปล่อยให้ไปเก็บของที่หอพัก จากนั้นไปรวมตัวกันที่สนามหญ้า คณะแพทยศาสตร์ ไปถึงก็มีคนไปช้า รุ่นพี่ก็เลยถามถึงเหตุผล ให้ชี้แจง แล้วก็ทั้งกดทั้งดันให้รู้เรื่องคุณค่าของการตรงเวลา "น้องทุกคนต้องจบออกไปเป็นแพทย์ ถ้ามีคนไข้หนัก ต้องการหมอผ่าตัด 3 คน แล้วมีหมอเพียง 2 คน เป็นเหตุให้คนไข้เสียชีวิต น้องจะแก้ตัวยังไง แก้ตัวได้เหรอครับน้อง!" โอย….. กลัวแล้วค่ะพี่ ทราบแล้วๆ เมตตาด้วยๆ…
จากนั้นพี่ๆก็พาไปถวายบังคมพระราชบิดา และสมเด็จย่า แล้วมาไหว้พระพุทธชินราช พระประจำคณะ เดินขึ้นห้องเชียร์ เข้าห้องเชียร์ไปร้องเพลง ยากๆ ยาวๆ ทั้งนั้น ร้องให้ฟังรอบเดียวใครจะไปสามารถ ( ไม่แน่อาจจะมีมหาเทพแฝงตัวอยู่ )
" ลาแพทยศาสตร์ศรนครินทร์ " เพลงนี้เอาไว้ร้องให้พี่บัณฑิตที่จะจบการศึกษาลาแล้วขอนแก่นแดนเคยสุขสันต์แพทยศาสตร์สัมพันธ์มั่นในน้องพี่เคยร่วมเคยเรียนพากเพียรหลายปีแพทยศาสตร์ถิ่นนี้ศรีนครินทร์ลามอดินแดงแหล่งเคยศึกษาบัดนี้อำลาพาใจคะนึงเสียงพี่เสียงเพื่อนติดตาใจตรึงสุดจะคิดถึงซึ้งในกมล* ยามเราอยู่รวมกัช่างเหมือนความฝันหลายปีผ่านพลันเหมือนนานสุดทนแต่แล้วกาลเวลาเวียนมาหมุนวนต้องลาทุกคนพ้นถิ่นหนองแวงขอเพียงไม่ลืมพวกเราเพื่อนรักขอนแก่นศรีนครินทร์ดินแดงอีสานอาศรมของเราร่วมแรงไม่มีวันแล้วน้ำใจนิรันดร์…." งามศรีนครินทร์ "ญ. ศรีนครินทร์ ดินแดนแสนบรรเจิดงามพริ้งเพริศแพรวพรายไม่มีใครเหมือนศรีนครินทร์ถิ่นนี้ถ้าได้มาเยือนดังเสมือนอยู่ดินแดนแคว้นวิมานช. ดวงจันทร์ บนฟ้ามิเทียมเท่าขอพวกเรารวมพลังสมัครสมานสามัคคี มีเมตตาธรรมดังสายธารช่วยรักษาพยาบาลคนไข้เอยรวม พวกเรา เราชาวศรีนครินทร์ ต่างถวิลปรีดิ์เปรมและยินดีพวกเราจะสามัคคี เราน้องพี่ เราน้องพี่ชาวศรีนครินทร์ญ. ศรีนครินทร์ ช. ศรีนครินทร์ญ. งามเหลือใจ ช. งามเหลือใจรวม อยู่ในขอนแก่นห่างไกล อีสานเมืองไทยงามจริง เอย…" แพทยศาสตร์รำลึก "พวกเราแพทยศาสตร์ศรีนครินทร์ ถิ่นแดนนี้ที่เราร่วมเรียน ร่วมเป็นหนึ่ง ร่วมแรงสร้างสรรค์ผลงานรวมพลังเชิดชูเกียรติศักดิ์ศรี เพื่อผองชน ใต้ฟ้าแดนไทยเป็นสุขขจัดทุกข์ร่วมมือผูกใจเราไว้ด้วยกันเราก้าวไป แม้หนทางจะลำบาก บุกบั่นพลันเรานั้นพร้อมผจญรุ่งอรุณส่องแรงเป็นแสงสีทอง เฉิดฉายพร่างพรายส่องทางเหมือนเช่นเราที่มีความฝันมั่นคง สร้างศรัทธาเพื่อพาสู่จุดหมายเรียนรู้ไป รับใช้ปวงชน พลีใจทุกคนเพื่อจรรยาเรารักษาไว้มั่นนามแพทย์ไทย เกริกไกรและวัฒนา รักษาประชาชนไทยแม้นยามจาก ห่างกันไปแสนไกล แต่หัวใจเราผูกพันธ์ไม่เคยลืมภาพแห่งความหลังของเราเป็นกำลังใจสู้ไปสิ่งใดเป็นทุกข์หมองหม่นแล้วไม่นานคงได้มาเยือน เพื่อรำลึกถึงวันอันสดใสเพียงหัวใจ เทิดไว้และภักดี ตราบชีวีนี้สิ้นมลาย…" VICTORY "WE CHEER FOR WE WIN.WE WILL CHEER AND WE WILL TRY.NEVER NEVER CRYV-I-C-T-O-R-YWE DON’T CARE ANYTHING AND SAYWE WILL WE WILL WIN THEM.WE CHEER FOR WE WIN.WE WILL CHEER AND WE WILL TRY.NEVER NEVER CRYV-I-C-T-O-R-Y" MARCH ALONG "MARCH,MARCH ALONG,WE SING S SONG,WE SING SO GAY.MARCH,MARCH ALONG,WE SING A SONG FOR MD WAY.MD WILL WIN AGAIN,JUST AS THE SAME AS PREVIOUS DAY.MEDICINE WILL WIN,WILL WIN,WILLWIN.‘ COME TO CHEER ‘OH MEDICINE WE COME TO CHEER, WE CHEER, WE CHEER WITH FUN.IN GAME WHEN PLAY,WE’RE NUMBER ONE.MED RUN,MED RUN TO WIN.MORE AND MORE FOR THE PRIDE IN MY GREEN,WE MUST WIN,AND WIN,AND WIN IN CHEER.M-E-D WE’RE THE FIRST EVERY YEAR, SPORT AND CHEER…WE FEAR NO ONE.WE ARE MEDICINE OF KHONKAEN, BETTER THAN OTHER IN THE FIGHT.M-E-D M-E-D WE ARE THE KNIGHT.WE FIGHT, WE FIGHT, WE CHEER." HIGHER "EVERYBODY WANTS TO CHEERA HIGHER…HIGHER.I WANT TO TAKE A HIGHER…HIGHER.I WANT TO CHEER A HIGHER…HIGHER.I WANT TO WIN A HIGHER…HIGHER.MORE AND MORE TO CHEER A HIGHER…HIGHER.HIGHER…HIGHER.HIGHER…HIGHER.H-I-G-H-E-R…H-I-G-H-E-Rเมื่อวานนี้ร้อง 7 เพลง พอซ้อมร้องเพลงเรียบร้อย รุ่นพี่ staff ระเบียบ ปี 5 ก็เข้ามา (โหดร้ายที่สุด….YY) แล้วก็ว่าเอาๆ วันนี้เริ่มเครียด (แล้วคาดว่าจะเครียดยิ่งๆขึ้นไปเรื่อยๆ) พี่เค้าให้นั่งระเบียบเชียร์ตลอดเลย ไม่มีการพักอะไรใดๆทั้งสิ้น (น่าสงสารYY)
หลังขดหลังแข็งกันไปเลย เครียดจนมีบางคนร้องไห้แล้วด้วย แล้วพี่เค้าก็เชิญแรธานเชียร์ออกมา ทวงถามการบ้านที่ให้ไป แล้วถามว่าใครไม่ได้เอาสมุดเชียร์มา แล้วถามว่าให้ลงโทษเพื่อนยังไง? กดดันอย่างสุดๆ (แต่คงยังไม่ถึงสุดยอดจริงๆ) พี่เค้าก็ถามว่าจะบูม MED กี่ครั้ง เพื่อนก็ตอบไปว่า 35 ครั้ง เท่ารุ่น แต่พี่เค้าให้ 18 ครั้ง (พร้องทั้งให้ไปหาความหมายของเลข 18)
ความสำคัญก็คือ วันที่ 18 กรกฎาคม เป็นวันศรีนครินทร์ (โหย… พี่คิดว่าน้องจะไม่รู้อาะเด่ะ อิอิ ^^) บูม 18 ครั้ง สอบกับพี่ปี 3 เก้าครั้ง พี่ปี5 เก้าครั้ง (โยกจนหลังหักกันแน่ๆ) วันนี้เครียดจันจริงๆ เริ่มถูกว่าเป็นรายบุคคล พี่ปี 2 ที่เป็น staff ร้องเพลงก็โดนหางเลขไปด้วยกว่าจะกลับหอกันได้ก็ 4 ทุ่มกว่าๆ พี่รหัส(ที่น่ารัก) ซื้อขนมมา take น้องเยอะมาก (ขอบคุณพี่เตี้ยง พี่โหน่ง พี่กิ๊ฟ พี่นก ครับผม ^^) ห้องข้าพเจ้าเต็มไปด้วยของกิน พอออกมาจากห้องเชียร์ได้ ความเครียดก็มลายหายไป (เฮ้อ…) จาก 4 โมงเย็น ถึง 4 ทุ่ม โหดร้ายที่สุด…YY วันจันทร์นี้ก็ต้องไปเข้าเชียร์อีก ต้องจด + จำ ชื่อเพื่อนๆที่ 280 คนให้ได้ YY พรุ่งนี้ต้องไปตามล่าพี่ๆที่โรงอาหารคณะแพทย์ สงสารตัวเอง……..YY แต่จะว่าไปเข้าเชียร์นี่ก็สนุกดี ^^Ps. ภาพของรุ่น MED’34 CHEER’49…MEDICINE’34 KKUhttp://www.mdkku32.th.gs/web-m/dkku32/music.html << เพลงของคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
Advertisements
